انسان در جستجوی معنا؟ معنا هم از اون دسته چیزهایی که ظاهرا هیچکس نمیدونه چیه ولی میشه طوری تفسیرش کرد که همه در حال جستجوی اون هستیم. خاصیت درزگیر داره. نواقص توضیحات رو میپوشونه و میتونه حلقه پایانی علت هر تلاشِ انسان باشه. و از این رو میتونه چنین نقشی رو بازی کنه که همه پذیرفتیم که چنین مفهوم مبهمی را اختراع و نگه‌داریم چرا که مفیده و تلاش ما را معنادار میکنه. فکر کنم که ذهن انسان نیاز به در نظر گرفتن و فرض کردن اغاز و پایان برای هر چیز داره.

دون کیشوت؛ احتمالا با شنیدن نام دون کیشوت لبخند به لب می‌آوریم و یاد ماجراجویی‌های خنده‌دار او و ملازم باوفایش سانچو می‌افتیم. اگر به داستانش آگاه باشید، می‌دانید که دون کیشوت مردیست متوهم در تلاش برای وارد شدن به ماجراجویی‌های حماسی و زنده کردن رسوم و آداب پهلوانی. او و همراهش سانچو با ترک کردن محلی که در آن زنده میکنند پیش به سوی ماجراهایی می‌شتابند که آنان را فرامیخواند. دون کیشوت شخصیتیست مهربان و فداکار و حتی شجاع که متاسفانه(؟) متوهم نیز هست.

پیش‌نوشت یکم: این نوشته قسمت دوم و در ادامه‌ی نوشته دیگری با همین عنوان است که بخش اول آن‌را در صورت تمایل میتوانید اینجا بخوانید. پیش‌‌نوشت دوم: تمامی مقدمه‌‌چینی‌های بخش اول این بحث را برای این قسمت نیز مفروض بگیرید. تفکر شبکه‌ای: اینطور فکر میکنم که ذهنی که خطی به‌ دنیای اطراف خودش نگاه نکند دیر یا زود شبکه‌های از مفاهیم در اطرافش مشاهده می‌کند. شاید هم این جبر از مد رایجِ حاکم بر ذهن جمع ناشی می‌شود.

پیش‌نوشت: لینک‌ها تصحیح شدند. انسان برای زندگی کردن نیاز به چیزهای مبهم دارد . حتی ابهامی به لطافت دانه‌‌های برف، که با تابش اولین اشعه‌های ضعیف منطق بخار می‌شود . در عجبم آنان که از فضیلت آرامیدن در خلسه ابهام بی‌‌بهره‌ان چگونه رنج بندگسل تنهایی را تحمل می‌کنند . چگونه با وجودِ جزیزه‌‌گون‌شان که هیچگاه چشمانی آن را نخواهد دید و نوازش سرانگشتانی آن را لمس نخواهد کرد، به بودن خود ادامه می‌دهند؟ ابهام مقدس است، "ما" از من و تو ساخته نشده است، من و تو،

در حال تماشای تلویزیون هستیم و در اخبار فردی را نشان می‌دهد که عاشق جمع‌آوری قوطی‌های کبریت است و کسی بلند میگوید: "این یارو اوسکله." کسی که در تمام عمر هیچگاه، حتی تک اهنگی نیافته که بیش از چند*سال در لیست موزیکهای مورد علاقه‌ش باقی مانده باشد. کسی که بیش از 30 سال دارد و هنوز با شعف بسیار از معجزه کتابهای خودیاری در زندگی‌اش می‌گوید و تلاش می‌کند در هر بحثی آن را به دیگران توصیه کند. کسی که جنبه‌های یکسانِ متضاد چند دیدگاه متفاوت را تائید می‌کند.

کتاب صوتی یکی از اقلام ثابت سبد خرید ماهیانه من است و در هر ماه سعی میکنم حداقل یک کتاب صوتی را انتخاب و خرید کنم و در طول ماه به مرور گوشش میدم. من کتاب صوتی را برای شنیدن پیش از خواب انتخاب میکنم البته نه برای شنیدن در حالت افقی.معمولا 1 ساعت قبل از خواب کتاب صوتی گوش میدم و برام حکم قصه شبانه را داره و شاید بخشی از لذتی هم که می‌برم به تجربه این موضوع در سنین کودکی هم مرتبط بشه زمانی که مادرم برام قصه می‌گفت و بعدتر با گوش دادن به برنامه‌های رادیو.

بعید میدانم که کسی مخالف به کارگیری نقل قول درست در جایگاه درست در ساختار یک متن باشد. موافقیم که نقل قول ها میتوانند نویسنده/گوینده را در انتقال پیام به مخاطب یاری کنند و بار سنگینی را از دست و زبان آن برگیرند. تا این جای کار استفاده از نقل قول هم بجاست و هم معقول.مشابه استفاده از چوب بلند و محکمی است که به عنوان اهرم برای چند برابر کردن نیروی بازویمان از ان کمک میگیریم و هیچ انسان عاقلی هم نمیتواند به ما خرده بگیرد.